سخنی از ناپلئون
هرگز اشتباه نکن ….
اگر اشتباه کردی … تکرار نکن
اگر تکرار کردی … اعتراف نکن
اگر اعتراف کردی … التماس نکن
اگر التماس کردی … دیگر زندگی نکن
*
*
*
*
اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشهای را بالا ببری
*
*
*
*
وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند پرهایش سفید می ماند، ولی قلبش سیاه میشود. دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است
*
*
*
*
عشق خیس شدن دو دلدار در زیر باران نیست…عشق اینست که من چترم را روی دلدار بگیرم واو نبیند….نبیند وهرگز نداند که چرا در زیر باران خیس نشد
*
*
*
*
انسان هم میتواند دایره باشد و هم خط راست. انتخاب با خودتان هست. تا ابد دور خودتان بچرخید یا تا بینهایت ادامه بدهید
*
*
*
*
گاهی وقتها چقدر ساده عروسک می شویم نه لبخندمی زنیم نه شکایت می کنیم فقط احمقانه سکوت می کنیم
*
*
*
*
بچه بودیم دخترا عاشق عروسک بودن و پسرا عاشق مردهای قوی ……بزرگ شدیم دخترا عاشق مردای قوی شدن و پسرا عاشق عروسکا
*
*
*
*
خوشبختی مثل یک توپ است وقتی در حرکت است به دنبالش می دویم و وقتی ایستاده است به آن لگد می زنیم
*
*
*
*
عشق مثل آبی است درون دستت که اگر از آن غافل شوی جز خاطره چیزی برایت باقی نمی ماند
*
*
*
*
همیشه در شیرین ترین لحظات زندگی در انتظار تلخی باش که غم و شادی با هم است مانند مرگ و زندگی ………..با همه مهربان بودن و بخشنده بودن است که جاودانه است
*
*
*
*
آرام باش ،توکل کن،تفکر کن،آستین ها را بالا بزن آنگاه دستان خداوند را میبینی که زودتر از تو دست به کار شده اند
*
*
*
*
پروانه اغلب فراموش می کند که روزی کرم بوده است
*
*
*
*
مهربانی را درنقاشی کودکی دیدم که خورشید را سیاه کشیده بود که پدرش زیر نورخورشید نسوزد
*
*
*
*
در کوهپایه های عشق دستت را به کسی نده تا از ان نترسی که در ارتفاعات دستت را رها کند
*
*
*
*
سخنی از کنفوسیوس: مرد بزرگ وقار دارد اما متکبر نیست و مرد کوچک تکبر دارد ولی وقار ندارد
*
*
*
*
سخنی از بالزاک : بدبختی این حسن را دارد که دوستان حقیقی را به ما می شناساند…
*
*
*
*
همیشه اشتباهات مردم را ببخش نه به خاطر اینکه آنها سزاوار بخشش اند بلکه تو سزاوار آرامش هستی.